Zaterdagavond is voetbalavond, ook in Spanje. Vandaar dat ik gisteren met een groepje erasmussers onder leiding van Chris, die zoals het een ware Engelsman betaamt compleet voetbalgek is en zich bijgevolg prompt een
season ticket aanschafte, afzakte naar Mestalla, het voetbalstadion van Valencia CF. Dit betonnen gevaarte is een van de lelijkste stadions die ik ooit gezien heb, maar ademt desondanks geschiedenis (Alfredo Di Stéfano was hier ooit coach), en toen we met de mensenstroom werden meegevoerd richting ingang werd het geweldige gevoel van gespannen opwinding voelbaar dat elke voetbalwedstrijd zo kenmerkt. Door de steile opbouw van de tribunes is het enorme stadion, dat plaats biedt aan 52.000 toeschouwers, blijkbaar een van de meest intimiderende in Europa om in te spelen.
Hoewel onze erasmusbeurzen ons verblijf hier een pak makkelijker maken, laten ze desondanks niet toe een van de loges af te huren en dus kochten we de goedkoopste tickets, 10 euro om helemaal bovenaan te zitten, een duizelingwekkende 50-tal meters boven straatniveau. Het zicht was desondanks nog heel goed, zowel op het veld als op de omringende stad. De wedstrijd zelf was niet memorabel, maar toen na het laatste fluitsignaal de 2-1 eindstand op het bord stond keerde iedereen toch voldaan huiswaarts.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten