Klinker kopen

Na een slaapverwekkende les beton vorige vrijdag kon het weekend beginnen! Nog voor ik de schoolpoort uit was had ik al twee uitnodigingen voor snode avondplannen op zak. Adrian, de fransoos die ik sinds het prille begin ken en met wie ik voor Kerst Barcelona platwandelde verhuisde vorige week van piso en gaf een housewarming in intieme kring. Leuven had echter andere plannen en vroeg of ik zin had om mee te gaan naar een reggaeconcertje in Benimaclet. Omdat ik eigenlijk helemaal niet zo vaak in die buurt kom besloot ik voor het laatste te opteren. Bovendien zou ik Adrian & co al zien op onze traditiegetrouwe zondagavonddiners in 100 Montaditos. Wegens onze geweldige navigatieskills misten we het grootste deel van het optreden maar dat deed weinig afbreuk aan de pret. Na de rest van de avond La3 onveilig gemaakt te hebben bracht de taxi ons veilig thuis.

Mijn kotgenoten hadden dit weekend allemaal reisplannen (Porto, Parijs, Barcelona en Toulouse werden respectievelijk aangedaan) waardoor ik moederziel alleen met huisarrest achterbleef. Niet getreurd, dit was een uitstekend moment om mijn kookkunsten tentoon te spreiden! Ik zit namelijk al een tijdje in mijn hoofd met het idee om eens Belgische frieten te bakken. Ik kon natuurlijk geen gezichtsverlies lijden op kot na maandenlang luidop dagdromen en besloot dan ook dat dit het ideale moment was voor een generale repetitie. Dit plan werd relatief vlot uitgevoerd (ten slotte kun je niet zo héél veel fout doen met een zak frieten, olie en een pot ;) en de geïmporteerde joppiesaus maakte het plaatje compleet.

Maandagavond nodigde ik Leen, Kathleen en een wederom op-bezoek-zijnde Marich uit in een fijne tapasbar in uitgaansbuurt Carmen. Langoustines met iets te expliciete darmkanalen buiten beschouwing gelaten werden de tapas heel lekker bevonden. Verder dronken we nog mojito's in literglazen, liftten we met een Rus mee terug naar de studentenbuurt, maakte ik nog de laatste avond in Valencia van Alessandro mee en werd de avond op mijn kot afgesloten. Midnightsnackgewijs haalde ik mijn haute cuisine wederom boven (i'm on fire) en konden mijn Nico Cheese burgers op de appreciatie van Leen en Marich rekenen.

Ik eindig dit bericht zoals ik begon, met een saaie les beton waar ik net van terugkom. Laat dat nieuwe weekend maar komen!

besos y abrazos a todo el mundo leyendo