Zaragoza

De tijd vliegt alweer. Er lijkt geen moment van rust of bezinning mogelijk te zijn. Ergens vind ik dat wel leuk. Ik breng erg veel tijd door op de unief, waar Marianne en ik ons samen door de lessen Spaanse grondmechanica worstelen, nog steeds om de andere dag plots dringend het international office nodig hebben en de eerste presentatie in het Spaans ondertussen een feit is. Schitterend was het niet, mede te danken aan onze 2 nozems van groepsgenoten. Gelukkig was het ook niet écht dramatisch. Zo blijkt maar weer hoe belangrijk communicatie is om een groepswerk tot een goed eind te brengen. Ik begin mijn ontwerpgroep van vorig jaar steeds meer op prijs te stellen! (Grapje Brak, Matt, en Oli, jullie blijven de grootste nozems die ik ken hoor). Gelukkig ontwerpen we de rest van het jaar individueel, wat misschien asocialer is, maar praktisch duizend keer gemakkelijker zonder 4 verschillende talen en 6 verschillende uurroosters. Na de lessen en bijkomende samenkomsten voor alle groepswerken probeer ik af te spreken met mensen van de Catalaanse cursus (ik ben trouwens sinds kort trotse eigenaar van een Catalaans certificaat A1 met een aanwezigheid van 100%, raar maar waar!) aangezien écht vrienden maken in de lessen vrij moeilijk is. Ik zit voor elk vak in een andere klas, en in 90% van de gevallen zijn er naast Marianne niet veel andere erasmussers die dezelfde vakken volgen. Hierdoor moet ik af en toe de uitbundige activiteiten zoals het nu al legendarische weekend in Madrid van de Catalaanse vrienden missen. Een beetje leven in 2 werelden dus, hopelijk houd ik dat vol.

Op het sociale aspect kom ik echter absoluut niks te kort. Aangezien het vrijdag de Spaanse nationale feestdag was en de universiteiten dus gesloten waren, vertrok ik met Dani en Scarlett donderdagavond naar Zaragoza, waar de jaarlijkse Pilares gehouden werden, een soort van stadsfestival met véél optreden en véél feest. De piso waar we verbleven bleek een soort toevluchtsoord te zijn voor Spaanse ex-erasmussers uit Madrid, Granada, Valencia en Zaragoza zelf die allemaal op één of andere manier viavia met elkaar verbonden waren na respectievelijke Erasmuservaringen in Toulouse of Luik, en van de gelegenheid gebruik maakten om hun oude makkers nog eens terug te zien en niet twijfelden een gevolg mee te brengen. Omdat alle hostels bomvol zaten sliepen er elke nacht volgens mij zo'n 20 man in het appartement van 4. Keuken, zetel, grond of badkamer, met 2 in bed, auto, alle manieren waren goed met als enige regel: wie als eerste thuiskwam van het feestje kreeg een bed te pakken, de rest zag maar wat hij deed. Als enige buitenlander en huídige erasmusser kon ik dit allemaal wel op prijs stellen, te meer daar ik er 3x in slaagde een bed te pakken te krijgen, God weet hoe. Ik kan me niet echt voorstellen dat zo'n chaos mogelijk zou zijn in Leuven, waar alles veel georganiseerder en dus onmogelijker lijkt.

Ondertussen is lesweek nummer 5 (voor 1 vak week 7!) alweer van start gegaan. Over 10 weken stap ik alweer het vliegtuig in om éven terug Belgische lucht te proeven. Hoewel ik het hier gewéldig naar mijn zin heb, kijk ik er ergens toch ook wel naar uit om nog eens familie terug te zien, een feestje te bouwen met vrienden, om het, om het met Freds woorden te zeggen tussen pot en pint over de dinges des levens te hebben en hierbij een volledig vocabularium ter beschikking te hebben, de Existenzhype die over Leuven waait met eigen ogen te ervaren en op kot zondagavondse Bicky's te maken met Erica die daar eerst om zaagt om vervolgens de helft te laten liggen.

Gelukkig was het droommoment van korte duur, want morgen wordt een belangrijke dag. Er staan namelijk weer 2 presentaties en een test van Historia del Arte op het programma! Voor de les Spaans zal ik met 2 Hollandse meisjes en een Turk een poging doen om de Sinterklaastraditie uit te leggen in het Spaans aan een klas van een stuk of 40 buitenlanders. Dit echter pas nadat ik een presentatie van Urbanistica tot een goed einde heb gebracht, de eerste van een drieluik waarbij we in groep tot nu toe de land use van een deel van Valencia onderzocht en in kaart gebracht hebben. Big day dus morgen, fingers crossed!